Праз завесу дажджу – кожны дах у штрыхах, як страха,
Крадуць даль туманы. Усе ў звiвах, нiбы на паперы валеневай,
Усе з шматлiкiх штрыхоў, усе ў касых характэрных штрыхах…

(У.Караткевiч)